Κυριακή 18 Δεκεμβρίου 2011

What is love?




                                                                 !ΠΡΟΣΟΧΗ!
       Για να ειναι πληρης η αναγνωση του αρθρου διαβαστε το συνοδεια του παραπανω!


  Αυτο το ερωτημα εκανε τον ερωτιαρη Haddaway το 93 να χανει τον υπνο του και τον κοσμο να χορευει και να ερωτευεται -κι ας μην ξεραν ουτε αυτοι την απαντηση-, αλλα δε μας ειπε ποτε αν την εμαθε. Υποθετω πως οχι, κι απλα βαρεθηκε να το ψαχνει.
  Οποιοσδηποτε δεν αρκεστηκε στο να αφηνει τη ζωη να κυλαει στην πορεια της κι αρχισε να σκαλιζει τα πραγματα σιγουρα ηρθε αντιμετωπος με αυτο το αδιεξοδο ερωτημα, σπαζοντας τα δικα του αρχιδια και πολυ περισσοτερο του ανθρωπου που ειχε απεναντι του.
  Απο τοτε που σταματησαμε να αγχονωμαστε για το αν θα βρουμε τιποτα να φαμε σημερα, πετυχαμε να μπορουμε ανεμελοι πια να αγχονωμαστε για το αν μας πηγαινει το πρασινο, αν εχουμε δει αρκετα απο τον πλανητη μας η αν πρεπει να παμε στην ισλανδια να μαζεψουμε φραουλες (για να πουμε οτι κατι ειδαμε), αν εχουμε παει με αρκετους/αρκετες (για να πουμε οτι κατι ζησαμε),αν νιωθουμε πληρεις με τη ζωη που κανουμε κ γεματοι, αν πρεπει ν αρχισουμε μαθηματα φλαμενγκο, αν θελουμε πραγματικα να ζουμε, αν ειμαστε πραγματικα ερωτευμενοι,  η κοντολογοις, τι ειναι ο ερωτας.



  Ισως σας εκανα να πιστεψετε οτι εχω την απαντηση, αλλα πλαναστε πλανην οικτραν (σωστα το εγραψα αραγες?). Εδω ο haddaway δεν τα καταφερε.
  Εχω ομως μια σημαντικη προταση να κανω, κι απευθυνομαι κυριως στους αντρες. Την επομενη φορα που η κοπελα που τοσο αγαπατε σας πει "δε ξερω αν ειμαι ερωτευμενη πια", "κατι εχει χαθει", μπλα μπλα μπλα, κ σκανε βομβες στα αυτια σας και μυριζει θανατο, εσεις κρατειστε την ψυχραιμια σας: κοιταξτε την με ελαφρυ μειδιαμα και σηκωμενο μονο το ενα φρυδι και ρωτηστε την: "What is love?" -με βαθεια φωνη αν διαθετετε, και χωρις τρεμουλιασμα αν ειναι δυνατον. Αν υπαρχει προσβαση σε μουσικη προσπαθειστε να εχετε τον haddaway για υποκρουση, θα δωσει εμφαση στο point σας. Ειναι σιγουρο οτι η κοπελα θα ψαρωσει για 3 δευτερολεπτα,κι αφου συνελθει θα σας χωρισει οπως ηταν αναμενομενο κι αναποφευκτο, αλλα θα μπορειτε μετα να φυγετε με το κεφαλι ψηλα για να πατε στη γωνια σας περηφανοι να κλαψετε.

                                                           Point made successfully!

  Το ολο θεμα ειναι οτι δε λεει ψεμματα. Οντως, δεν ειναι πια ερωτευμενη μαζι σας! Αλλα τι σημαινει αυτο? Σημαινει οτι βαρεθηκε την παρτη σας. Και γιατι συνεβη αυτο? Γιατι ανακαλυψε πανω κατω ο,τι ειχε να ανακαλυψει σε σας κ μαζι σας.Διαλυθηκε ο μυθος που ειχε στο κεφαλι της για σας. Ειδε την πραγματικη διασταση των πραγματων,κι αυτο σημαινει οτι ειδε και τις αδυναμιες σας. Μπορει να ειχε δει καποιες κι απο πριν.Αλλα αν εσεις ειστε σε δυσκολη φαση και δεν εχετε το κουραγιο κ την αυτοπεποιθεση να παρουσιαζετε τις αδυναμιες σας ως χαριτωμενες και απολαυστικες, την βαψατε. Ο πελεκυς θα ειναι βαρυς κι αμειλικτος. Μη περιμενετε το τηλεφωνημα χαρης. Μπορειτε τοτε να εκνευριστειτε, να πανικοβληθειτε κ να πειτε οτι σας καυλωσει εν βρασμω ψυχης για να ξεθυμανετε αλλα θα εκτελεστειτε το διχως αλλο.



  Φανταζομαι κι ελπιζω, οτι ειναι δυνατον να γουσταρει καποιος καποιον κ χωρις να μεσολαβει ενα παραμυθι στο κεφαλι, αλλα μαλλον δεν ειναι ευκολο. Ειναι αλλωστε πιο ελκυστικο να ζουμε παραμυθακια, οποτε οταν τελειωσει το ενα, παμε για καινουργιο. Ο καθενας εχει καπου κρυμμενη μια εικονα (πχ την παρακατω) κ προσπαθει στην θεση της φατσας του "συντροφου"  να κολλησει τη φατσα του τυπου η τυπισσας που εχει απεναντι του,σαν κολαζ. Ταιριαζει δε ταιριαζει,στην αρχη δεν εχει πολλη σημασια, γιατι ειναι απλα ενα παραμυθι στο δικο μας μυαλο κ μονο,και αρα, δεν υπαρχει.Αλλα αν δε ταιριαζει με τη καμια,σιγα σιγα κατι μας ενοχλει, απογοητευομαστε, σουταρισμα και next. Στην τελικη,ποιος ο λογος να σταματησει κανεις αυτην την ταινια παιδικων μεγαλου μηκους, ωραιων εντασεων κι απογοητευσεων?


Ε,λοιπον υπαρχει ενας.
  Απ οτι φαινεται, ερχεται μια στιγμη που χτυπανε οι χαρμοσυνες καμπανουλες της βιολογιας, η οποια για τις γυναικες πεφτει καπου κοντα στα +/- 30, ενω για τους αντρες ειναι αγνωστο, τυχαιο η ανυπαρκτο.Και τοτε ερχεται ο καιρος του σοβαρεματος. Αλλες προτεραιοτητες μπαινουν, κι οτι ζησαμε ζησαμε.Αφηστε τις μαλακιες γιατι ηρθε η ωρα για αναπαραγωγη.



  Το πιθανοτερο σεναριο ειναι λοιπον οτι οποιος λαχει να ειναι με την εκαστοτε συν/πλην30αρα κινδυνευει σοβαρα να γινει μπαμπας. Δεν εχει τοσο σημασια αν η σχεση μετραει 5 χρονια η 2 μηνες. Δεν εχει τοσο σημασια αν ειναι μια σχεση γαματη η απλα δουλευει,η ακομα κ αν ειναι προβληματικη. Περισσοτερη σημασια εχει αν υπαρχει μια σχετικη οκονομικη ανεση.Αν δεν υπαρχει, μην αγχωνεστε κυριοι, ειναι προδιαγεγραμμενο, θα φατε πορτα. Αν υπαρχει ανεση παμε παρακατω.



  Λοιπον,αν ο τυπος ψηνεται, ολα καλα, αν οχι, ας αρχισει να τρεχει...μεχρι να κουραστει. Εκτος αν η τυπισσα δεν ειναι κ τοσο ξηγημενη κ τον παγιδεψει με δολο, η απο παραφορο παθος την ωρα που οι ορμονες χτυπανε κοκκινο απελπισμενες να προλαβουν, και καλη μας τυχη παιδια. Η πιο σωστα, καλη τυχη στα παιδια.

                                                             Καλη τυχη παιδια!!



   Και ειναι τοτε, που εμφανιζεται συνηθως το επικινδυνο φαινομενο του γαμου.

                                                 Ιδιαιτερο. Μοναδικο. Ανεπαναληπτο.

                                                              
  Μ αυτα κ μ αυτα να ξεκαθαρισω οτι δεν κατηγορω κανεναν (πχ ας πουμε τυχαια,τις γυναικες, ok bro?) αλλα την ολη κατασταση. Η ας πουμε οτι κατηγορω την κοινωνια που σπρωχνει προς αυτην την κατασταση κ την ευνοει. Ναι, καλα διαβασατε,φταiει η κοινωνια, για ακομα μια φορα. Παντα αυτη τα φταιει. Εγω παντως δε φταιω, ειμαι σιγουρος (.?)





ΥΓ. Παρακαλειται θερμα ο Haddaway αν εμαθε τελικα τι ειναι ο ερωτας, να μας πει, για να μη χαλιομαστε τσαμπα κι αδικα ρε
 


4 σχόλια:

  1. Καλά τα λες. Αλλά, και αν καταλαβαίνεις εσύ (ναι, τώρα χάρη στην πραγματεία σου κ'γω), αυτές σκύλε δεν καταλαβαίνουν. Έτσι είναι η φύση. Εκτός και αν βρεθεί κανά πολύ (μα πολύ) καλό παιδί! Για να μας πει what is love ή να πάμε να ληστεψουμε καμμιά τράπεζα..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αλλοκοτε ανθρωπε!

    σσσσσσσ...!! ειπαμε: και οι αντρες και οι γυναικες ειναι μια χαρα
    Βεβαιως! Γιατι δεν ειμαστε ουτε μισογυνηδες ουτε φαλοκρατες.Ειμαστε politically correct εμεις.
    Κι οποιος ξαναγραψει τετοιου ειδους σχολια θα φαει ban
    (δε ξερω να κανω ban,αλλα παντα ηθελα να το πω αυτο)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ε; Έκαψες; Δεν είπα κάτι το φαλλοκρατικό - ιδίως εγώ δεν σκέφτομαι έτσι. Τα πράγματα όμως πρέπει να λέγονται ως έχουν : είναι οι φύσεις μας διαφορετικές. Κι έτσι υπάρχουν ένα σωρό χάσματα συνεννόησης. [εγώ τα έχω ζήσει αυτά προ πολλού και φαίνεται συ ακόμα τ' ανακαλύπτεις φιλαράκο, χεχε!]. Και αν ξαναπείς βλακεία θα φας εσύ ban!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ωραίως, ωραίος...

    Πάλι καλά τα λες, με το δικό σου ιδιόρρυθμο ύφος, εγώ θα τα διατύπωνα τα ίδια αλλά διαφορετικά εκφραζόμενα, αν μου έθετε κανείς αυτό το αδιέξοδο όπως εσύ λες ερώτημα...

    Ξεκινώ από τα βασικά, δηλαδή για να μπορέσει κανείς να προσδιορίσει κάτι έξω από αυτόν (πχ την αγάπη), προϋποθέτει να έχει ήδη γνωρίσει το μέσα αυτού (τον εαυτό του). Και δη στο θέμα της αγάπης, όπου κάπως κάπου μεσολαβεί και ένας άλλος έξω από εμάς άνθρωπος, επομένως πρέπει να έχουμε ήδη γνωρίσει καλά τον εαυτό μας για να γνωρίσουμε πρώτα πρώτα τον άλλον, και μετά, αφού τον γνωρίσουμε, το συζητάμε αν τον αγαπάμε ή όχι...

    Το να ξέρει κάποιος καλά τον εαυτό του, δεν σημαίνει ότι το εγώ μας είναι πάντα κάτι το προσδιορισμένο... Αλλά για να φτάσουμε στο σημείο να λέμε ότι ξέρω καλά τον εαυτό μου και αυτός είναι κάτι το απροσδιόριστο, τότε θα πρέπει να έχουμε κάνει ήδη πολλή δουλειά με το να έχουμε αποσαφηνίσει τα περισσότερα κομμάτια του εγώ μας, και απλώς τα βαθύτερα να τα έχουμε αφήσει απροσπέλαστα λόγω των περιορισμένων ικανοτήτων της νοημοσύνης μας.

    Επομένως το αρχικό ερώτημα κατάφερα κουτσά στραβά να το στρέψω στην κατεύθυνση του ποιός είμαι? ξέρω ποιός είμαι? ξέρω τί θέλω? για να καταφέρω να το απαντήσω (το αρχικό...). Κατά την δική μου άποψη, η οποία είναι η άποψη κάποιου άλλου την οποία ενστερνίστηκα μόλις χθες, λέει ότι το εγώ μας αφορίζεται από πολλούς και διαφορετικούς μεταξύ τους εαυτούς μας, ο οποίος κανένας από μόνος του δεν είναι ο πραγματικός εαυτός μας. Αυτό στο οποίο τελικά αναφερόμαστε ως ο εαυτός μας, είναι ένα συνονθύλευμα από όλους αυτούς τους υποδεέστερους και μερικούς. Το ζήτημα είναι ότι μέχρι κανείς να αποδεχθεί την παραπάνω άποψη, (αν την αποδεχθεί κιόλας, γιατί δεν είναι υποχρεωτικό), βιώνει αρκετές φορές σύγχυση του εγώ. Γιατί την μια υπερισχύει ο ένας από αυτούς τους πολλούς μπαρμπάδες και λέει "θέλω πολύ αυτό", την άλλη στιγμή θα πεταχτεί ένας άλλος και θα πει με σιγουριά "δεν αισθάνομαι άνετα τώρα", και στην περίπτωση που όλους αυτούς δεν τους μάθουμε να μιλάνε αφού πρώτα σηκώσουν το χέρι τους, χωρίς να πετάγονται, τότε είμαστε "καταδικασμένοι" να τους ανεχόμαστε να μας περιορίζουν.

    Για αυτό, δεν θέλει να παίρνουμε τους εαυτούς μας και πολύ στα σοβαρά. Όλα είναι μία πλάνη, το τί νιώθουμε, η ψευδαίσθηση ότι έχουμε την δύναμη να αλλάξουμε την τάξη των πραγμάτων, όλα αυτά. Όπως λέει ο λαός:

    ό,τι βλέπεις μην το πιστεύεις,
    ό,τι ακούς το μισό,
    ό,τι πιάνεις με το χέρι,
    είν' αλήθεια και σωστό.

    Αναφέρθηκα σε αυτήν την παροιμία, γιατί σε μια ελεύθερη μετάφραση θα έλεγα ότι μας προτρέπει, για να γνωρίσουμε κάτι, καλύτερα να το βιώσουμε με όσο το δυνατόν περισσότερες αισθήσεις, όσο το δυνατόν πιο σύνθετες αισθήσεις και πάλι δεν είναι σίγουρο ότι θα έχουμε μια 100% εικόνα για το τί πρόκειται. Τουλάχιστον ας τείνει προς τα κει όσο πιο πολύ γίνεται. Οι γενικούρες που έγραψα επεκτείνονται στη γνωριμία με τον άλλον, να τον βιώσουμε από όσο το δυνατόν περισσότερες γωνίες και πλευρές μπορούμε.

    Και η αγάπη δεν έχει ούτε αυτή ένα και μόνο πρόσωπο. Ας δούμε λοιπόν όλα τα πρόσωπά της, που κανένα από αυτά δεν είναι παραμύθι, δηλαδή αυτό που εσύ φίλε μου ονοματίζεις παραμύθι, εγώ θα έλεγα ότι είναι ένα μέρος της αγάπης, όχι το όλον. Αλλά είναι μια πραγματικότης, μια μερική πραγματικότης και όχι μια πλάνη.

    I think you do know what is love after all...

    ΑπάντησηΔιαγραφή